Als het in de media over zzp’ers gaat, schreef ik hier vorige week, strijden domheid en slechtheid met elkaar om voorrang. Zelfstandig schilder Theo Quist ziet “de politieke heksenjacht, de verkettering en stigmatisering” met lede ogen aan. Toch gaat hij elke dag weer blijmoedig aan het werk. In dit gastblog legt hij uit waarom. Lees verder
De zzp’er blijft een voorwerp van moedwil en misverstand. Ook, of juist, in de komkommertijd. Na vier weken vakantie (uitstekend, dank u) zette ik mij aan het uitmesten van mijn inbox. Mag ik u deelgenoot maken van wie en wat ik daar zo al aantrof?
Er zou een akkoord zijn tussen werkgevers en werknemers over de toekomst van ons pensioenstelsel. Voor het gemak hebben die daar ook de zzp’ers maar even in meegenomen. Hen hangt een verplichte collectieve regeling boven het hoofd, met een opt-out onder voorwaarden. Probleempje: zzp’ers zelf is niets gevraagd. Lees verder
Zelfstandigen worden dag in dag uit lastiggevallen door politiekers en vakbonders die vinden dat zij zich beter moeten verzekeren. Ondertussen steken de verzekeraars geen poot voor hen uit. Dat kan anders, dat moet anders.
Welke waarde hechten we aan werk? En hoe gaan we daarmee om in deze tijd? Dat is het onderwerp van Werkverkenners, dinsdag 8 mei om 19:00 uur op BNR Nieuwsradio. Ik mocht er een voorbeschouwing bij schrijven, en liet me daarin inspireren door de Franse HR-expert Denis Pennel. Mijn conclusie: een baan houdt je klein, werk maakt je groot.
“Het leger van zzp’ers”, kent u die uitdrukking? De Volkskrant haalde hem deze week weer eens van stal, in een lofzang op de jarige Karl Marx. Een contradictio in terminis natuurlijk, die metafoor, en tot op de draad versleten bovendien.
Veel origineler was het beeld dat de hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie onlangs introduceerde, van zzp’ers die elkaar vinden in criminele netwerken. Leest u even mee. Lees verder
Kun je vrienden zijn met collega’s, en collega’s met vrienden? In die vraag verdiepte ik me voor BNR Brainnet Werkverkenners. De voordelen waar deskundigen mee kwamen, konden me niet overtuigen.
“Zelf zijn we natuurlijk op ons werk altijd even opgeruimd, belangstellend, hartelijk, slim en grappig als thuis, maar helaas: niet iedereen is zo consistent als wij.” Lees verder
Digitale nomaden? Ik heb er helemaal niks mee. Alle aandacht ervoor verbaast me alleen maar. Zelfs burgermanskranten die normale zzp’ers met geen tang willen aanpakken, vallen in katzwijm bij het zien van deze extreme variant. Waar komt dat toch vandaan?
De Werkvereniging organiseerde op 9 april een kennissessie over de toekomst van onze pensioenen. Ik mocht de aftrap doen, met een gesproken column. Roos Wouters maakte daar dit YouTube-filmpje van.
“Het is niet voor niets dat de Sociaal-Economische Raad al twintig jaar studeert op een pensioenhervorming. Maar de ruimte daar om te denken (en vooral: om te doen) is beperkt. In de SER zitten immers dezelfde werkgevers en werknemers aan tafel als in de besturen van de pensioenfondsen. Misschien kon baron Von Münchhausen zich aan zijn eigen haren uit het moeras trekken – de organisaties van werkgevers en werknemers zijn daar niet toe in staat.”
Soms lijkt het alsof tegenwoordig iedereen flexwerker is of zzp’er. Ondertussen heeft de overgrote meerderheid nog steeds gewoon een vast contract. Dat aantal stijgt zelfs. Toch ging het er 10 april in Werkverkenners over of een vast contract ook een voordeel kan zijn voor de werkgever. Ik vind dat best een rare vraag. Werkgevers zijn toch niet gek? Lees verder